عمل گرایی و
فلسفه برای کودکان
تاریخ نشست ها: 18 اوت 2018 تا 3 نوامبر 2018
تعداد نشست ها:6
این فصل از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول، چهار نشست با سخنرانی سروش معروضی است که به فلسفه برای کودکان می پردازد. بخش دوم، از دو نشست تشکیل شده که در مورد آموزش و فلسفه ی عمل گرایی است
توضیح در مورد بخش اول: فلسفه برای کودکان
فلسفه برای کودکان عنوان جنبشی اجتماعی است که از اوایل دهه ی 1970 توسط متیو لیپمن شکل گرفت. همانطور که از نام آن پیداست، هدف این جنبش فراهم آوردن مطالب مناسب برایآموزش فلسفه به کودکان است. روشن است که تدریس فلسفه به کودکان پیچیدگی ها و ظرافت های خاص خود را دارد که از چشم لیپمن و هم فکرانش پنهان نمانده اند. آن دسته از افرادی که مبلغ ایده ی تدریس فلسفه به کودکان هستند پیش از هر چیز باید به پرسش های نظری مختلفی پاسخ دهند. برای مثال «آیا قوای ذهنی و شناختیِ کودکان توان تحلیل و فهم مفاهیم فلسفی را دارد؟»، «روش مناسب برای آموزش فلسفه به کودکان چیست؟» یا «رابطه ی بین معلم و کودک در کلاس فلسفه باید چگونه باشد؟». برای پاسخ به پرسش هایی نظری از این دست، محققان فلسفه برای کودکان از نظریات مختلفی در حوزه هایی چون فلسفه و روانشناسی استفاده می کنند. با این حال، موضوعات مورد بحث در این کارگاه تنها محدود به رابطه ی میان نظریات فلسفی و جنبش فلسفه برای کودکان خواهد بود. به طور خاص، با بررسی اجمالی نسخه های مختلفی از فلسفه ی پراگماتیسم که توسط افرادی چون چارلز سندرز پِرس، ویلیام جیمز و هیلاری پاتنم طرح شده اند سعی خواهیم کرد به تصویر دقیق تری از نسبت بین پراگماتیسم و فلسفه برای کودکان برسیم. به این ترتیب، کارگاه با بررسی اجمالی تاریخ و فلسفه ی پراگماتیسم آغاز خواهد شد و با نسبت بین پراگماتیسم و فلسفه برای کودکان پایان خواهد گرفت
فصل صوتی